دروغگوها را چگونه شناسایی کنیم؟

ندا آنلاین – ترجمه از هدی بانکی: دروغگویی، صدرنشین ِ لیست رفتارهای منفی هست. هیچکس دوست ندارد بفهمد که فریب خورده، اما این اتفاقی هست که تقریبا همه‌‌ی ما مرتبا تجربه می‌کنیم. طبق آمار، بین هر دوهزار آمریکایی، ۹۱ درصدشان در خانه و در محل کار به طور مرتب دروغ می‌گویند. تعجب کردید؟ احتمالا نه! دلیل دروغگویی بیشتر افراد، خودخواهی نیست.

 

احتمال اینکه شما به افراد مورد علاقه‌تان دروغ بگویید خیلی بیشتر هست، چون می‌خواهید جلوی لطمه و عواطف و احساسات خود را بگیرید. اما اگر واقعا بخواهید بدانید چه زمان‌هایی فریب می‌خورید چطور؟ آیا این امکان وجود دارد که از روی یک سری علائم، فرد دروغگو را تشخیص دهید؟

 

 

چطور می توانیم بفهمیم کسی دروغ می‌گوید؟ وقتی صحبت از دروغ و دروغگویی می‌شود، به سختی می‌توان از روی کلمات رمزگشایی کرد! چیزی که فرد دروغگو می‌گوید معمولا کنترل شده و تمرین شده هست مخصوصا اگر فرد تبحر خاصی در این کار داشته باشد. اما رفتارها و حرکات خیلی بهتر از واژه‌ها می‌توانند دروغگویی را برملا کنند زیرا بیشتر ژست‌های بدنی، بر خلاف کلمات، غیرقابل کنترل بوده و اتوماتیک هستند، بنابراین برای اینکه بفهمید فرد مقابل‌تان به شما دروغ می‌گوید یا نه، باید روی زبان بدن‌اش تمرکز کنید.

 

تحقیقات نشان داده وقتی افراد در حال دروغ گفتن هستند، احتمال لبخند زد‌ن‌شان خیلی کمتر هست، مخصوصا در مورد آقایان. اگر کسی هنگام دروغ گفتن لبخند بزند، لبخندش معتبر و حقیقی به نظر نمی‌آید، یعنی به نظر می‌رسد ناگهان لبخند می‌زند و طولانی‌تر هم نگهش می‌دارد.

 

 

فرد دروغگو معمولا به خاطر اضطراب ناشی از دروغگویی، کنار گردنش یعنی درست زیر نرمه‌ی گوش خود را می‌خاراند. این کار معمولا به شیوه‌ی خاصی انجام می‌شود؛ یعنی با انگشت اشاره‌ی دست ِ مسلط. این حرکت، علامتی از ناامنی، شک و تردید و عدم اطمینان را می‌رساند که در ذهن کسی می‌گذرد که قرار نیست تمام ِ حقیقت را بگوید.

دست زدن به صورت یکی از متداول‌ترین نشانه‌های دروغگویی هست. این حرکت می‌تواند پوشاندن چشم‌ها باشد یا قرار دادن دست روی پیشانی یا چانه که اساسا از ویژگی‌های دوران کودکی ناشی می‌شود. بچه‌ها معمولا برای اینکه دیگر نبینند، نشنوند و یا حرف نزنند، چشم‌ها، گوش‌ها و یا دهان خود را می‌پوشانند. این حرکات معمولا بزرگنمایی می‌شوند اما افراد وقتی بزرگ‌تر می‌شوند، این ژست‌ها سریع‌تر شده و کمتر آشکار می‌شوند اما ناخودآگاه هنوز هم مورد استفاده‌اند.

البته این حرکات همیشه هم بیانگر دروغگویی نیستند، ممکن هست فرد سعی داشته باشد اطلاعاتی را مخفی نگه دارد که برای بعضی‌ها می‌تواند معادل همان دروغگویی و فریبکاری باشد.

پوشاندن دهان، یک واکنش نیمه خودآگاه هست که می‌تواند اینگونه تعیبر شود که فرد سعی می‌کند جلوی کلمات دروغ آمیزی را که از دهانش بیرون می‌آیند بگیرد. این علامت می‌تواند به صورت گذاشتن دست روی دهان و یا حتی گذاشتن انگشت جلوی لب‌ها (اعلام سکوت: هیس!) باشد. چنین حرکتی معمولا توسط والدین یا بزرگ‌ترها برای اعلام فرمان سکوت برای بچه‌ها استفاده می‌شود اما در مورد بزرگسالان می‌تواند تلاشی برای بازداشتن خود از بروز کلمات یا احساسات باشد.

همه‌ی ما ماجرای پینوکیو را می‌دانیم و از تاثیری که دروغگویی روی بینی دارد آگاهیم. دانشمندان دریافتند بینی انسان هنگام دروغ گفتن، واقعا بزرگ‌تر می‌شود. دلیل این اتفاق هم مواد شیمیایی هستند که به دلیل تحت فشار بودن فرد دروغگو ترشح شده و موجب التهاب بافت درون بینی می‌شوند. شاید شما واقعا نتوانید این اثر را ببینید، اما اتفاقی که در این التهاب می‌‌افتد می‌تواند احساس سوزش و مور مور در بینی ایجاد کند که در نتیجه فرد دروغگو می‌خواهد بینی‌اش را بخاراند، بنابراین ناخودآگاه بینی‌اش را لمس می‌کند.

این علامتی هست که فرد دروغگو را آشکارا لو می‌دهد و دلیل این حرکت هم این هست که بافت حساس صورت و گردن، هنگام دروغ گفتن، حساس‌تر می‌شود. وقتی کسی دروغ می‌گوید، حس سوزش در این نواحی ایجاد می‌شود که فرد را وادار به لمس کردن می‌کند. فشار و تنش و اضطراب ناشی از دروغگویی موجب افزایش تعریق در ناحیه‌ی گردن هم می‌شود که این هم دلیل دیگری برای مشهور بودن این علامت از دروغگویی هست.

 

 

این رفتار هم ریشه در دوران کودکی دارد. بچه‌ها معمولا وقتی دوست ندارند به چیزی نگاه کنند جلوی چشمان خود را می‌گیرند و این ویژگی‌ هست که در بزرگسالی، کاملا ترک‌مان نکرده هست. ما همچنان وقتی نمی‌خواهیم به چیزی نگاه کنیم، نیمه آگاهانه چشم‌های خود را می‌مالیم یا اطراف چشم را لمس می‌کنیم. این مکانیسم دفاعی مغز برای مهار فریب‌کاری و غلبه بر فشار ناشی از رودرویی با کسی هست که داریم به او دروغ می‌گوییم.